Is artrose binnenkort te genezen?

De ontdekking van een aantal genen die het risico op artrose lijken te vergroten, heeft geleid tot voorbarig hoopgevend nieuws voor patiënten. Een stap in de goede richting voor onderzoekers is namelijk geen garantie voor een nieuwe behandeling of kans op genezing.

Een review door: de redactie
Link naar nieuwsbericht: klik hier
Link naar originele bron: klik hier

Wat suggereert de kop?

De NOS schrijft dat een vondst van het Erasmus MC een medicijn tegen artrose “dichterbij moet brengen”. Artrose (gewrichtsslijtage) komt veel voor en de behandelmogelijkheden zijn nog beperkt. Is er nu dus goed nieuws voor mensen met deze aandoening?

Waar komt dit nieuwsbericht vandaan?

Het nieuwsbericht van de NOS is gebaseerd op een persbericht van het Rotterdamse Erasmus MC. Volgens dat persbericht hebben onderzoekers “een mijlpaal” bereikt bij onderzoek naar artrose, die “naar verwachting de ontwikkeling van de allereerste genezende behandeling voor artrose zal versnellen”.
Deze hoopgevende uitspraken suggereren dat een effectieve behandeling voor artrose nabij lijkt. Maar zover is het helaas nog (lang) niet. De onderzoekers hebben bijvoorbeeld nog helemaal geen onderzoek gedaan naar een medicijn. Wel hebben ze een groot aantal genen (stukjes erfelijk materiaal) ontdekt die met artrose verband lijken te houden. Dat kan aanknopingspunten geven voor verder onderzoek, bijvoorbeeld naar medicijnen waarvan al bekend is dat ze invloed hebben op deze genen. Maar of die medicijnen ook daadwerkelijk effect hebben moet dus eerst nog worden onderzocht. En dat zal naar verwachting, ook volgens de onderzoekers, zelfs in het beste geval nog vele jaren duren: “Als die bestaande medicijnen inderdaad ook invloed hebben op de biologie achter het ziekteproces van artrose, kan er over acht tot tien jaar een eerste therapie beschikbaar zijn waarmee we artrose kunnen behandelen of voorkomen”.

Is dit echt iets nieuws?

Onderzoek naar ziektes richt zich vaak op erfelijk materiaal. Door uit te zoeken welke genen (of de eiwitten die daardoor worden gemaakt) een rol spelen bij een ziekte, kunnen ideeën voor nieuwe behandelingen ontstaan. Maar de route van zo’n ontdekking tot een daadwerkelijk beschikbaar, werkzaam en veilig medicijn, is lang en vol hindernissen. Helaas leiden kleine stapjes op die route regelmatig tot hoopgevende nieuwsberichten (zie bijvoorbeeld hier, hier, hier en hier) en daar is deze “mijlpaal in onderzoek naar artrose” dus ook weer een voorbeeld van.

Wat kunnen we hier nu concreet mee?

Het Rotterdamse onderzoek zal ongetwijfeld interessante aanknopingspunten bieden voor vervolgonderzoek naar een mogelijke behandeling voor artrose. Maar de patiënt heeft daar nu, en waarschijnlijk de komende jaren, nog niets aan. Het is zelfs helemaal geen zekerheid dat de ontdekking ook echt gaat leiden tot een nieuwe behandeling, laat staan dat al te zeggen is dat hiermee “genezing van artrose dichterbij” is. De nieuws- en persberichten zijn daarom zeer voorbarig en zullen patiënten voorlopig vooral valse hoop geven.